بلوا

آه اگر آزادی سرودی مي‌خواند

کوچک
همچون گلوگاه ِ پرنده‌يي،
هيچ‌کجا ديواری فروريخته بر جای نمي‌ماند.

ساليان ِ بسيار نمي‌بايست
دريافتن را
که هر ويرانه نشاني از غياب ِانساني‌ست

که حضور ِ انسان
آباداني‌ست.
احمد شاملو.

دل درون سینه نمی‌ماند چه رسد به پا که آواره‌ی کوی و برزن است. از تمام نقاط تهران خبر می‌رسد که مردم در حال ریختن به خیابان‌ها هستند. میدان هفت‌تیر حال و هوای روز قدس دو سال پیش را دارد. دختران، مردان عاشق را گفتند امروز روز عشق است روز والنتاین است و ما هدیه‌یی از شما نمی‌خواهیم مگر هم‌راهی‌تان در خیابان و فریادتان برای آزادی. زنان دی‌شب مردان‌شان را به بستر راه ندادند و گفتند شرافتت را فردا در خیابان نشان بده، در کنارم فریاد آزادی سر کن…
مردم ایران خواسته‌ی زیادی ندارند، آزادی می‌خواهند این حق اولیه و طبیعی هر انسانی است. مثل این که ماهیان «دریا» بخواهند و پرندگان «آسمان». جمهوری اسلامی نه راه پیش دارد نه را پس. یا باید همیشه تفنگ روی شقیقه‌ی مردم بگذارد و اجازه نفس کشیدن ندهد که نمی‌تواند و خسته می‌شود و از کت و کول می‌افتد و گرسنه و تشنه می‌شود و مجبور است تفنگ را پایین بیاورد که ناگهان فریاد آزادی‌خواهی به هوا می‌رود. جمهوری اسلامی می‌خواهد کمی از فشار را کم کند تا ببیند اوضاع در چه حال است که می‌بیند وضع بدتر از گذشته شده است و زمان فقط عمق کینه و نفرت به دیکتاتور و دیکتاتوری را افزوده است و عشق به آزادی و باور به رهایی نهادینه‌تر کرده است.
عشق و امیدی تازه در رگ‌های ایرانیان در جریان افتاده است و اکنون وقتی پژواک فریادهای آزادی‌خواهان‌مان پس از یک سال از تونس و مصر و الجزایر شنیده می‌شود مردمی را که صد سال پیش با انقلاب مشروطه آزادی‌خواهی را در این منطقه بنیادنهادند اکنون سر ریشه‌کن کردن بنیادگرایی را دارند.
قرار نیست امروز جمهوری اسلامی سقوط کند ما می‌دانیم راه دشوار و پرپیچ‌وخمی در پیش داریم اما جمهوری اسلامی روبه زوال و کوتاهی دارد و سرنوشتی جز نابودی انتظارش را نمی‌کشد این که چه سرنوشتی اننتظار خامنه‌ای را می‌کشد معلوم نیست شاید چون مبارک استعفا دهد یا چون صدام بردار کشیده شود اما چیزی که مسلم است این است که دیگر جمهوری اسلامی و دیکتاتوری زمان و زمانه‌اش به سر آماده است…
امروز تمام جهان به تهران چشم دوخته است. نفس گرم مردم تونس و مصر و سایر کشورهای منطقه جان تازه‌یی به مردم ایران داد و ابتکار درست و به موقع میرحسین موسوی و مهدی کروبی موجب شد اکنون دیگر کمتر کسی در خانه مانده باشد و حداقل برای تماشای روز باشکوه عشق همه به خیابان‌ها آمده‌اند.
پیش به سوی خیابان و دادن گل آزادی به عشق جاودان مان انسان.